1. Geboorte en jeugd van Serge

Serge is geboren op 22 maart 1946 in Den helder.Bij zijn geboorte kreeg hij de roepnaam Ruud. Zijn vader was dansleraar, Ruud assisteerde regelmatig.

Ruud heeft LTS en MULO gevolgd. Ook studeerde hij nog kort voor docent nijverheidsonderwijs. Had hij geen muzikale carriére geambieerd, dan stond hij nu waarschijnlijk voor de klas.

Al op jonge leeftijd maakte Ruud deel uit van de band Les Lunettes (vier jongens met een bril), dat zijn werkterrein had in heel Nederland. Ruud had in de band een leidinggevende positie en was gitarist/zanger.

2. Geboorte en jeugd van Saskia

Saskia is geboren op 23 april 1947 in het ziekenhuis in het West-Friese Grootebroek en kreeg bij haar geboorte de roepnaam Trudy. Ze groeide op in het Noord-Hollandse dorpje Hem-Venhuizen en woonde daar aan de Torenweg. Trudy was de oudste thuis, ze heeft nog twee zusjes Anky en Henny. Haar vader was belastingambtenaar en haar moeder zorgde voor het gezin.

Saskia stamt uit een muzikale familie, beide ouders zaten op koor. Toen ze negen jaar was, ontdekte ze het ballet, dansen was het helemaal. Op haar dertiende werd haar vader overgeplaatst naar Schagen. Schagen was de grote stad en dus een bijzonder nieuw avontuur. Op de middelbare school (Mulo), ging het prima en tijdens de muzieklessen blonk Trudy uit en moest ze vaak zingen voor de klas. Ze deed dan vaak imitaties van o.a. Conny Froboes, Anneke Gröhnloh en Mahalia Jackson. Op aanraden van de kapelaan kochten haar ouders een gitaar voor haar en toen was het hek van de dam.

Ze was niet meer te stoppen. Achter op de fiets bij pa stroopten ze de talentenjachten in de buurt af en won ze de publieksprijs.Daarnaast speelde zij twee keer in de week toneel bij verschillende toneelverenigingen.

Saskia is ook nog een tijdlang werkzaam geweest op het belastingkantoor.

3. De eerste ontmoeting

Het is in Schagen geweest, waar de eerste ontmoeting heeft plaats gevonden tussen toen nog Trudy van den Berg en Ruud Schaap.

Zoals we al eerder schreven, maakte Trudy deel uit van de plaatselijke toneelvereniging. Op een zekere dag, was er weer eens een uitvoering.

Na een uitvoering van het stuk "Zomerzotheid", zou Ruud met zijn band Les Lunettes het bal na verzorgen. Het was tijdens deze gedenkwaardige avond, dat aan de band gevraagd is of Trudy niet eens een liedje mocht zingen met de band. Dat mocht!

Dit gezamenlijke optreden was zo succesvol, dat Trudy gelijk is gevraagd als zangeres van de band. Trudy was toen pas zestien jaar!

Van liefde op het eerste gezicht is echt geen sprake geweest.In het begin hadden Trudy en Ruud een bloedhekel aan elkaar. Ruud raakte langzaamaan zijn leidinggevende positie kwijt in de band. Ook ontdekte hij dat Trudy veel beter zong.

Hij zag haar maar als een eigenwijze spriet. Pas later, toen de band om studieredenen uit elkaar viel, nam het samen musiceren toe. Trudy kreeg toen zelfs gitaarles van Ruud.

Trudy en Ruud deden in die tijd veel mee aan talentenjachten. Het repertoire bestond uit folk-songs, in de stijl van Esther en Abi Ofarim, waarmee ze vaak werden vergeleken. Ze schreven ook zelf liedjes en traden op voor de lol.

Toen veel mensen dat leuk vonden, stuurden ze bandjes naar verschillende platenmaatschappijen. Niet veel later kwam er al een brief van Phonogram, met het verzoek, om een afspraak te maken. Vrijwel niemand had in die tijd telefoon.

Na één week, kwam er een groene MG voorrijden, met daarin een echte dame.

Joke van Halen kwam om namens Phonogram een contractbespreking te doen, één lange termijnplanning te maken en het repertoire te bepalen. Zo stonden Trudy en Ruud niet veel later in de studio van Phonogram en werd er op de modernste apparatuur ( een heuse 8-sporen b andrecorder ) de eerste single opgenomen.

Onder de naam Trudy en Ruud worden de eerste platen uitgebracht:

1966: Pas maar op want de boot is aan /  Het is geen vraag

1967: Melodie / 't Is wonderlijk

1968: Don Quichot / Zomer in Zeeland ( Trudy van den Berg )

Op 29 oktober 1969 wordt er getrouwd.

Na al die jaren is Zomer in Zeeland nog erg populair, hoewel het geen mega hit was. In dit krantenartikel wordt het lied genoemd als het bekendste lied over de zomer!

4. Nationaal Songfestival 1970

Het prille talent blijft niet onopgemerkt. Saskia en Serge mogen deelnemen aan de voorronde van het Nationale Songfestival, ze namen  hierbij de plaats in van The Shepherds, die op het laatste moment afvielen.

Omdat de toenmalige manager Benny Vreden op vakantie was, worden Saskia en  Serge rechtstreeks gebeld door de platenmaatschappij Phonogram, of ze nog een origineel nederlandstalig liedje hebben liggen, om mee te kunnne doen aan de voorronde van het Nationale Songfestival en of ze de volgende dag met het liedje naar Hilversum konden komen (januari 1970). Serge zei "ja", maar vertelde niet dat ze het liedje nog moesten schrijven ( tekst en muziek ). Samen schreven ze 's avonds op een gedichtje van Saskia het nummer 't Spinnewiel, dat ze de volgende dag aan arrangeur Bert Paige lieten horen. Toen bleek dat ze nog twee liedjes moesten zingen, later werd in een soort van tussenronde door een jury beslist met welk liedje ze aan de voorronde van de Nationale Finale mochten deelnemen.

Saskia en Serge waren onder de indruk van het arrangement van Bert Paige, want als je het alleen met de gitaar gemaakte liedje opeens hoort uitgevoerd, door een fantastisch en groot Metropool Orkest o.l..v. Dolf van der Linde, is dat echt een belevenis.

Bij de tussenronde in het Grand Theater in Amersfoort zongen Saskia en Serge:

- Is 't ja, is 't nee ( Theo strengers - Joop Stokkermans )

- Dans met me mee ( Kees Bruyn )

- 't Spinnewiel ( Saskia en Serge )

De jury koos voor het zelfgeschreven nummer "t Spinnewiel.

Op 11 februari 1970 werd in het congrescentrum in Den Haag de Nationale Finale gehouden. Er was een sterk  deelnemersveld met:

- Ben Cramer

- Ine Berg

- Rosita Bloem

- Tony anderson

- Sandra Reemer

- D.C. Lewis

- Joke Bruys

- Saskia enSerge

- Bonny St. Claire

- Hearts of Soul

Na het tellen van de punten van de Internationale Jury, stonden Saskia en Serge vier punten voor. Er waren nog vijf punten te verdelen door de zg. vakjury. Saskia en Serge werden al van alle kanten gefeliciteerd, toen plotseling de vijf punten niet verdeeld werden, maar allemaal naar de Hearts of Soul gingen. Een 2e plaats, achter de Hearts of Soul dus. "Een mooie plek", zei Serge nog. Het drong niet door, dat ze door de vreemde jurering, misschien wel een internationale carriére konden mislopen. 't Spinnewwiel was toch een goed liedje. De gebruikelijke songfestivalrel was geboren.

Nederland sprak er schande van, één echte rel. Menigeen was van mening, dat Saskia en Serge hadden moeten winnen. Het levert het duo veel publiciteit op.

5. Het debuutalbum

Aan het eind van 1970 volgt het debuutalbum Saskia en Serge , deze is goed voor goud!

Van de Stichting Conamus ontvangt het duo De Zilveren Harp.

Ook in 1970 hadden Saskia en Serge hun eerste TV-Special (er zouden er nog vele volgen) Het plaatsje Veere diende als decor.

6. Eurovisie Songfestival 1971

Met het vorige jaar nog in het achterhoofd, worden Saskia en Serge in 1971 als enige uitgekozen om deel te nemen aan het Eurovisie Songfestival in Dublin. De Nationale Finale is vervangen door een TV-programma, waarin Saskia en Serge zes liedjes zongen, die waren overgebleven uit een selectie van 130 ingezonden nummers.

Bij het selecteren van de liedjes onstond er weer een relletje. Men vond dat de manager van Saskia en Serge: Benny Vreden, zijn eigen liedjes te veel probeerde voor te trekken. Uiteindelijk haalde alleen het liedje Lente van Benny Vreden de voorronde.

Het publiek kon kiezen uit zes liedjes, door Rob Touber verschillend in beeld gebracht en van te voren opgenomen. Het publiek koos voor het liedje Tijd van Joop Stokkermans en Gerrit den Braber (achteraf gezien niet zo'n specifiek songfestivalnummer).

Met een vliegtuig vol belangstellenden (pers. NOS, uitgvers, twee blokfluitspeelsters) ging het op naar Dublin. Manager Benny Vreden deelde in die week mondjesmaat wat bio's uit. Saskia en Serge reperteerden met het orkest. Van zenuwen hadden de van oorsprong nuchtere Noord-Hollanders, niet zo veel last.

Op de grote avond zelf, ging het direct al mis met de microfoon van Saskia. De eerste regels van het couplet, waren niet te horen, door een stevige feedback (een harde fluittoon van de microfoon). Waren ze toen maar gestopt, dan waren ze wel heel erg opgevallen in Europa, er keken tenslotte heel wat mensen. Tot hun grote verbazing werden ze zesde (er waren achttien deelnemers). Severine werd eerste. Het fado-achtige liedje Tijd had meer punten gekregen dan verwacht. Een bijzondere ervaring, iedereen was trots en tevreden met de zesde plaats.

Er volgden TV-optredens in het buitenland, waaronder twee TV-Shows in Portugal.

Ondanks dat het liedje Tijd als single in Nederland niets had gedaan, merkten Saskia en Serge, dat die zesde plaats bij het Eurovisie Songfestival hun naam als artiest enorm opwaardeerde. Waar je in Europa ook optreedt is het een belangrijk evenement, dat elk jaar weer terug komt.

Alle liedjes van het songfestival verschijnen op het album Liedjes voor alle tijden.

Met het oog op de internationale markt, verschijnt dit album  ook in het Engels, onder de titel Songs for all Seasons. Saskia en Serge waren in die tijd regelmatig te gast in radio- en TV-programma's, Kent u ze nog? Tv-programma's als Muziek in uw straatje en Met liedjes het land in.

Zomer In Zeeland

In het voorjaar van 1971 is het overbekende “Zomer in Zeeland” een bescheiden hitje. Oorspronkelijk komt het nummer uit de off-Broadway muscial “The Fantastics”. “Try To Remember”, zoals het lied oorspronkelijk heet, was de tweede hitsong van de musical.

Het is raar gegaan met dit lied. Het oorspronkelijke lied is bewerkt door Henk van der Molen. Al eerder was het op single verschenen als B-kant van het nummer Don Quichot (als Trudy en Ruud). In 1971 is het nummer opnieuw uitgebracht.

Uiteindelijk zou het één van de bekendste nummers worden van het duo: een echte evergreen. Nog regelmatig is het nummer te horen op de radio en waar Saskia en Serge ook optreden, het lijkt niet compleet te zijn zonder het zingen van dit nummer. In 2008 werd “The Fantastics” in Nederland op de planken gebracht en uiteraard waren Saskia & Serge bij de premiere aanwezig.

In 1973 zijn Saskia en Serge erg produktief. Er verschijnen drie langspeelplaten op de markt. Portret van Saskia en Serge, Er bloeit een bloem en Expres voor U

Voorronde NSF 1971: Tijd (preview NOS)

7. Eenmaal andermaal: de grote verdwijntruc

In 1973 werken Saskia en Serge mee aan het programma Eénmaal, andermaal, gepresenteerd door Gerrit den Braber.

In dit Tv-programma zetten bekende Nederlanders zich in voor het Nederlandse Rode Kruis. Saskia en Serge waren er te zien met de grote verdwijntruc.

Niet ál onze bezoekers zullen het zich herinneren, maar van 1966 tot 1972 huisde er een heus café chantant in de Doelen: ‘t Winkeltje van Ansje van Brandenberg.

Ansje van Brandenberg was een van de eerste tv-personalities van ons land. Begin jaren vijftig was ze op de buis als musicalster, in de jaren zestig werkte ze als omroepster voor de VARA en daarna werd ze een van de vertrouwde gezichten van de NCRV. Daarbuiten runde ze in Rotterdam een eigen podium, waar ze kon doen wat ze het allerliefste deed: acteren, zingen en dansen. Een plek om je te amuseren, een soort café-chantant. Het heette ‘t Winkeltje en was een begrip.

Voor ‘t Winkeltje in de Doelen terecht kwam, beleefde het twee succesvolle jaren aan Haringvliet 94. Hier was plek voor zo’n 85 bezoekers, voor wie Ansje met plezier optrad. Bezoekers bepaalden zelf wat Ansje zong. Ze konden kruisjes zetten op het schoolbord bij de ingang, waarop Ansje titels van liedjes had geschreven. In nog geen twee jaar tijd ontving ze 120.000 bezoekers in ‘t Winkeltje. Toen ‘t Winkeltje aan het Haringvliet moest sluiten, omdat de ruimte niet meer voldeed, vond Ansje een nieuw thuis in de kelder van de Doelen, onder restaurant De Harmonie, dat toen in ons pand zat. Avond aan avond werden 135 gasten door Ansje geëntertaind. Eens per jaar kwam ze met een heel nieuw programma, dat dan werd uitgezonden door de NCRV. Maar er traden ook gasten op in ‘t Winkeltje, zoals Frans Halsema, Jos Brink, Luc Lutz en Saskia en Serge. In 1972 sloot Ansje haar cabaretcafé in de Doelen en verhuisde ze naar Nieuwe Binnenweg 57B. Daar heeft ze het nog vijftien maanden volgehouden, toen was het genoeg geweest voor Ansje.

Aan het begin van hun carriëre stonden Saskia  & Serge regelmatig in 't Winkeltje van Ansje van Brandenberg