't Spinnewiel

Dagen, nachten draait zij aan 't spinnewiel

Draait maar, draait maar rond 't wiel

Maar als af en toe de zon eens door haar venster lacht

Dan denkt ze aan een lang vervlogen tijd

En dan is het of ze even aan de zomer dacht

Aan de zomer van een lang vervlogen tijd

Haar ogen zijn nog lachend blauw

De handen diep doorgroefd

Heeft deze kleine oude vrouw

De liefde eens geproefd

Dagen, nachten draait zij aan 't spinnewiel

Draait maar, draait maar rond 't wiel

Zij is ook eens jong en knap, verliefd, vol levenslust geweest

Er waren zoveel mannen op een rij

Ze draaiden om haar heen, het leven was een feest

Maar dat is al lang geweest, al lang voorbij

Nu draai ik aan 't minnewiel

En zie de vrouw aan 't spinnewiel

Zal er na jaren draaien

De liefde toch verwaaien

Dagen, nachten draait zij aan 't spinnewiel

Draait maar, draait maar rond 't wiel

Dat wiel, dat wiel, dat spinnewiel.